
Boże Narodzenie jest jednym z najhuczniej świętowanych świąt w Polsce. Odgrywa ważną rolę w polskiej kulturze, tradycji i dziedzictwie. Polskie tradycje świąteczne były ważne dla naszych przodków, a teraz są ważne i dla nas.
Jakie są polskie tradycje świąteczne?
Polskie tradycje bożonarodzeniowe związane z tym pięknym rodzinnym świętem upamiętniającym narodziny Jezusa Chrystusa są przestrzegane z pietyzmem od pokoleń. W tym szczególnym czasie każda polska rodzina dekoruje choinkę, dzieli się opłatkiem, śpiewa kolędy i wymienia się prezentami.
W Wigilię, 24 grudnia, tuż po zachodzie słońca dzieci wypatrują pierwszej gwiazdki, która pojawi się na niebie. Jest to znak, że można rozpocząć oficjalną kolację wigilijną. Najważniejszym momentem uroczystości jest dzielenie się opłatkiem i składanie wzajemnie najlepszych życzeń. Jest to znak pojednania, miłości, przyjaźni i pokoju, ale przede wszystkim przebaczenia.
Dopiero po podzieleniu się opłatkiem członkowie rodziny mogą zasiąść przy nakrytym białym obrusem stole. Zazwyczaj gospodyni umieszcza pod obrusem słomki z siana (symbolizujące Dzieciątko Jezus leżące na słomie w stajni), które później są wyjmowane przez osoby siedzące przy stole. Długa i prosta słomka wróży dobry rok bez problemów i komplikacji. Dodatkową zastawę stawia się na stole dla zbłąkanego wędrowca lub niespodziewanego gościa, który w tak szczególnym dniu nie powinien być sam. Pusty talerz to także znak pamięci o zmarłych krewnych.
Tradycyjne polskie potrawy świąteczne
Na Wigilię serwowanych jest 12 dań, symbolizujące 12 miesięcy lub 12 apostołów. Innym powszechnie praktykowanym polskim zwyczajem świątecznym jest przygotowanie nieparzystej liczby potraw. Może ich być pięć, siedem, dziesięć, a nawet jedenaście. Legenda głosi, że im bardziej różnorodne potrawy, tym większy dobrobyt spotka uczestników.
Z przekazów historycznych wynika, że jeszcze w przeszłości, szczególnie na polskiej wsi, kolacja wigilijna, była przygotowywana tylko z owoców ziemi: produktu rolnego i owoców lasu, rzek, stawów i jezior. W ten sposób chłopi oddawali hołd Matce Ziemi. Potrawy z ryb, uznawane przez Kościół za postne, początkowo spożywano w Wigilię głównie w gospodarstwach rybackich oraz w dworach i klasztorach, głównie w miejscach posiadających własne stawy hodowlane, które w Polsce były dość częste.
Z czasem karp stał się najważniejszą potrawą rybną na Wigilii w Polsce. W Wigilię podaje się je najczęściej smażone z tartym chrzanem lub w galarecie w towarzystwie warzyw. Niewiele osób pamięta, że dawniej podawano je także w szarym sosie, zwanym polskim, gotowanym na bazie rybiej krwi i wina.
Szczególnie delikatne mięso ma rodzima polska rasa, zwana karpiem zatorskim. W 2011 roku polski karp zatorski otrzymał status chronionego, zarejestrowany przez Komisję Europejską. Ryba ta hodowana jest w województwie małopolskim, a dokładniej w trzech sąsiadujących ze sobą gminach: Zator i Przeciszów w powiecie oświęcimskim oraz Spytkowice w powiecie wadowickim.
Oprócz karpia na tradycyjnej kolacji wigilijnej w Polsce nie może zabraknąć barszczu z buraków lub grzybów z pierogami ravioli z nadzieniem grzybowym, pierogów z kapustą i grzybami, a także sałatek i ryb, w tym śledzi przyrządzanych na wiele sposobów. Do świątecznych deserów należą makowce, miodowniki oraz kruche ciasta z migdałami, orzechami i rodzynkami, a także kompot z duszonych jabłek, gruszek i śliwek. Kutia (pszenica z makiem i miodem) to z kolei relikt dawnych obrzędów ku czci zmarłych.
Choinka
Świąteczna atmosfera nie byłaby pełna bez choinki. Tradycja dekorowania choinek przyszła do Polski z Niemiec w XVIII wieku. Wcześniej wieszano na dachu czubek jodły, sosny lub świerka, a w rogu stawiano snop zboża. Drzewo oznaczało ochronę domu i jego mieszkańców przed złem. Często umieszczana na czubku gwiazda symbolizowała Gwiazdę Betlejemską. Udekorowana drobiazgami i innymi ozdobami (coraz częściej są to ręcznie wykonane, papierowe ozdoby) choinka pozostaje w domu zazwyczaj do Święta Trzech Króli (6 stycznia).
Kolędy
W Wigilię oraz podczas czasu świątecznego, Polacy śpiewają kolędy: tradycyjne pieśni o narodzeniu Chrystusa. Najstarszą z nich datuje się aż na XV wiek („Zdrów bądź, królu anielski”). Pieśni te były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Najpopularniejsze z nich, „Wśród nocnej ciszy”, „Lulajże Jezuniu” albo „Bóg się rodzi” pochodzą z przełomu XVIII i XIX wieku i są śpiewane do dziś.
Po uczcie, o północy, zgodnie z innym polskim zwyczajem świątecznym, ludzie idą do kościoła na Msze Świętą zwaną pasterką, upamiętniającą modlitwę pasterzy, którzy oczekiwali na narodziny Jezusa w Betlejem.
Czy w tym roku polskie tradycje świąteczne, których nie znałeś/nie znałaś dodasz do swoich świąt?
Ten post został włączony do Twinkl w ich zestawieniu favorite Christmas traditions