Polska choinka – zgodnie z polską tradycją świąteczną, jest dekorowana i zapalana w pokojach rodzinnych. Oczywiście w dniu Wigilii. Inne drzewka umieszczane są w większości miejsc publicznych i na zewnątrz kościołów. Nikt nie wyobraża sobie świąt Bożego Narodzenia bez pięknie przystrojonego drzewka. Ale gdzie i jak to wszystko się zaczęło? Czy ten zwyczaj był zawsze zachowywany przez Twoich polskich przodków?
Choinka i jej dekorowanie - pochodzenie i znaczenie
Dekorowanie jest jedną z najmłodszych tradycji świątecznych w Polsce. Zostało zapożyczone z Niemiec w XVIII wieku. Najpierw była popularna tylko w dużych miastach. Z czasem ludzie zaczęli przybierać choinki w swoich domach, choć od początku nie było to akceptowane przez Kościół katolicki. Wynikało to z faktu, że dekorowanie choinki zostało zaczerpnięte od pogan i było uważane za rytuał magiczny i czary. Drzewko było rodzajem talizmanu, który miał chronić dom przed złymi duchami i zapewnić bezpieczeństwo członkom rodziny.
Zgodnie z polską tradycją drzewko powinno być jodłą lub sosną. Według wierzeń ludowych symbolizuje życie, według Kościoła zielony kolor drzewka jest uznawany za symbol nadziei. Ozdoby również nie były przypadkowe. Dawniej choinki ozdabiano świeczkami, ciastkami, orzechami, jabłkami i ozdobami z papieru czerpanego. Każda z tych ozdób miała swoje znaczenie np. jabłka miały zapewnić zdrowie i urodę, orzechy siłę i dobrobyt, a świece ochronę przed złem i ciemnością.
Podsumowanie
Współczesne przybieranie choinki jest mniej symboliczne. Najczęściej używamy lampek elektrycznych, mieniących się łańcuchów, ręcznie robionych szklanych kul, coraz popularniejsze są ozdoby papierowe. Choć wszystkie te elementy są już mniej symboliczne niż kiedyś, to prawdziwa magia tkwi w dekorowaniu choinki w gronie najbliższych i dlatego wciąż jest to jeden z najważniejszych elementów polskich świąt.
